درمان با نانوزیم از ایجاد پلاک مضر دندان جلوگیری می نماید - پیامک خنده

به گزارش گروه دانشگاه خبرنگاران، شواهد علمی زیادی به ارتباط بین کم خونی ناشی از فقر آهن و پوسیدگی شدید دندان اشاره می نماید. اینکه این ارتباط همبستگی یا مسببی است، هنوز معین نیست، البته هر دو بیماری با رژیم غذایی نامناسب مرتبط هستند و در افرادی که در محیط های فقیر و با شرایط پزشکی نامطلوب زندگی می نمایند، شایع تر است.

اکنون، تحقیقات دانشگاه پنسیلوانیا، با همکاری دانشگاه ایندیانا، نشان می دهد که درمان تایید شده به وسیله FDA برای کم خونی و فقر آهن، برای درمان، پیشگیری و حتی تشخیص پوسیدگی دندان قابل استفاده است. این روش درمانی، ترکیبی از یک محلول حاوی نانوذرات اکسید آهن به نام فروموکسی تول و پراکسید هیدروژن است که به همراه ابزاری شبیه به دندان مصنوعی روی مینای دندان قرار داده شده و کار درمان انجام می گردد.

نتایج این مطالعه که در مجله Nano Letters منتشر شد، نشان داد که استفاده دو بار در روز از فروموکسی تول، که پراکسید هیدروژن موجود را فعال می نماید، به طور قابل توجهی تجمع پلاک های مضر دندانی را کاهش داده و اثر هدفمندی بر حذف باکتری هایی دارد که تا حد زیادی مسئول پوسیدگی دندان هستند. این نوع از نانوذرات با خواص آنزیم مانند گاهی اوقات به عنوان نانوزیم شناخته می شوند و به طور فزاینده ای در کاربرد های زیست پزشکی و زیست محیطی مورد آنالیز قرار می گیرند.

هیون (میشل) کو، استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا می گوید: ما دریافتیم که این رویکرد هم دقیق و هم مؤثر است. این بیوفیلم ها، به ویژه آن هایی که به وسیله استرپتوکوک موتانس تشکیل شده و باعث پوسیدگی می شوند را مختل می نماید و بعلاوه مقدار پوسیدگی مینای دندان را کاهش می دهند. این اولین مطالعه ای است که در یک محیط بالینی اجرا شده است که ارزش درمانی نانوزیم ها را در برابر یک بیماری عفونی نشان می دهد.

این کار بسط مقاله منتشر شده در Nature Communications است که در آن کو و همکارانش، از جمله دیوید کورمود از دانشکده پزشکی پرلمن پن، نشان دادند که درمان با نانوذره اکسید آهن-پراکسید هیدروژن می تواند از تجمع بیوفیلم و پوسیدگی دندان در مدل حیوانی جلوگیری کند.

در این پروژه دانشمندان می خواستند قدم منطقی بعدی را بردارند و کار روی انسان را انجام دهند. در یک مطالعه تصادفی، آن ها از 15 شرکت نماینده خواستند که از یک دستگاه متحرک مانند دندان مصنوعی استفاده نمایند.

شرکت نمایندگان در این مطالعه چهار بار در روز یک محلول حاوی قند را روی دستگاه استفاده کردند و از وعده های غذایی با قند بالا و میان وعده های مصرف شده در طول زندگی روزمره تقلید کردند. از شرکت نمایندگان خواسته شد که نمونه های مینای دندان را مسواک نزنند، بلکه دندان ها را با این دستگاه دو بار در روز شستشو دهند. شرکت نمایندگان به سه گروه تقسیم شدند، یک گروه از فروموکسی تول و سپس شستشوی پراکسید هیدروژن، گروه دوم با محلولی که مواد غیرفعال فروموکسی تول را فراهم می نماید و گروه سوم تنها از آب برای شستشو استفاده کردند.

پس از 14 روز، محققان بیوفیلم هایی را که روی نمونه های مینای دندان جمع شده بود، تجزیه و تحلیل کردند. آن ها دریافتند که این روش به شدت رشد بیوفیلم های حاوی S.mutans را کاهش می دهد و می تواند این باکتری را از بین ببرد. سایر باکتری ها که معمولاً در دهان یافت می شوند تحت تأثیر درمان فروموکسی تول-پراکسید هیدروژن قرار نگرفتند.