نگاهی به نمایش استقلال مقابل سپاهان؛ قدرتمند در دفاع، بی برنامه در حمله - پیامک خنده

به گزارش خبرنگاران، بازی این هفته استقلال از حساسیت بالایی برای این تیم برخوردار بود، آبی ها پس از پیروزی 3-0 مقابل پیکان باید مقابل یکی از رقبای اصلی خود برای قهرمانی به نتیجه مطلوبی می رسیدند تا تاثیر 5 تساوی پیاپی آن ها کم رنگ گردد و به رتبه اول جدول نزدیک تر شوند. استقلال در این ملاقات با همان سیستم سه دفاعه خود به میدان رفت.

ابتدا در خصوص تغییر سیستم استقلال به 4 دفاعه مقابل نفت آبادان و بازی با این سیستم چیزی حدود 50 دقیقه مقابل پرسپولیس باید بگوییم، استقلال مشکل اساسی ای در فاز بازیسازی دارد و این تیم به هیچ عنوان نمی تواند در طول 90 دقیقه در شرایط مساعدی موقعیت های دامنه دار و برنامه ریزی شده ای روی دروازه حریفان خلق کند و این تیم به نوعی با شلوغ کردن محوطه حریف و ضربات آغاز مجدد در پی به گل رسیدن است.

زمانی که فرهاد سیستم تیم را 4 دفاعه کرد قطعا در پی رفع کردن این مسائل بود که نتیجه موقت و مناسبی در بازی با نفت آبادان داشت اما در سرانجام نتیجه بسیار مطلوب نداشت و این قضیه می توانست به قیمت از دست رفتن دربی هم برای آن ها تمام گردد چرا که رفع کردن مسائل بازیسازی تیم ریشه ای تر از این حرف ها است که با اضافه کردن یک بازیکن به خط حمله حل گردد مضاف بر این ها این تغییر سیستم عملکرد خط دفاعی تیم استقلال را تحت تاثیر می گذاشت و تیم نمی توانست با تشکیل یک بلوک دفاعی 5 نفره بازی حریف را تخریب کند.

پس مجیدی قاعدتا به این نتیجه رسیده که به همین سیستم به ظاهر 3 دفاعه و در باطن 5 یا 6 دفاعه برگردد. البته استقلال در دربی به یک تیم محافظه کارتر از خودش برخورد کرد و نتیجه اش هم همان شد که ما در بازی دیدیم. در این نوع از تفکرات مجیدی اگر تیم حریفش در پی ارائه بازی هجومی ای نباشد، قطعا بازی حوصله سر بر و بی رمق می گردد. در فوتبال ایران هم از آن جایی که درصد بالایی از تیم ها دارای خط فکر تعیینی در مسائل هجومی نیستند پس برترین استراتژی برای استقلال این است که با شلوغ کردن محوطه خود و حفظ شکل دفاعی اش ابتدا دروازه اش را بسته نگه دارد و در قدم بعدی با شلوغ کردن محوطه حریف روی یک سری صحنه های خاص و ضد حملات تیم حریف را غافل گیر کند چرا که تیمی مقابل استقلال اگر با آن بلوک فشرده دفاعی روبرو گردد بخش زیادی از بازی اش تخریب خواهد شد و به صورت غیر ارادی جلو می کشد و همین قضیه هم باعث می گردد خط دفاعی این تیم در شرایط غیر ایده آلی قرار بگیرد و این جاست که حملات پارتیزانی استقلال به یاری اش می آید.

با این استراتژی تکلیف استقلال در بازی های مهم تعیین است، تیم یا مساوی می نماید یا به اتلتیکویی ترین شکل ممکن که بی شباهت به بازی تیم های ایتالیایی نیست بازی را مثل امروز می برد. در این بین بعضی بازی با تیم های رده پایینی و میانه برای استقلال می ماند که اگر بتواند میانگین امتیازی مناسبی از آن ها به دست بیاورد می تواند به قهرمانی نزدیک گردد. پس این قضیه می تواند نقیصه های استقلال را بپوشاند.

فرهاد مجیدی نسبت به ملاقات قبلی در این ملاقات محمد دانشگر را نیمکت نشین کرد و در نیمه اول عمق دفاع استقلال بسیار ضربه پذیر بود و شاید اگر تکل های یزدانی در کار نبود، نتیجه بازی به گونه دیگری رقم می خورد. به بیان دیگر استقلال ساختار و شکل دفاع تیمی اش به شدت در شرایط بدی قرار داشت اما این قضیه با عملکرد فردی فوق العاده مدافعان پوشش داده شد و این تیم در نیمه اول گلی دریافت نکرد و روی یکی از همان حملات پارتیزانی با شوت جعفر سلمانی تک گل سه امتیازی خودش را به ثمر رساند. مهاجمان سپاهان با هر موقعیتی که از دست می دادند جسارت بیشتری به استقلال برای دفاع کردن می دادند و استقلال هم که سپاهان در آن دقایق باب میلش بازی می کرد، با ضد حمله هایی که ناشی از همان شیوه بازی جنگ های نامنظم بود، سپاهان را آزار می داد.

فرهاد مجیدی در نشست خبری پیش از بازی اعلام نموده بود در پی ارائه بازی ای هجومی است و طرفداران هم همین اتفاق را از استقلال می خواهند اما به فرهاد مجیدی پیشنهاد می کنیم با شعار بازی هجومی و شعاری کردن کنفرانس های خود، تیمش و خودش را تحت فشار قرار ندهد. این تیم بیش از هر چیزی به یک جام احتیاج دارد و فعلا برای طرفدار استقلال اصلا مهم نیست که این جام با بازی هجومی به دست بیاید یا با بازی پارتیزانی... طرفدار استقلال از فرهاد مجیدی توقع دارد یک استقلال برنده بسازد. این اتفاق تا امروز افتاده است و دلیلی ندارد فرهاد با حرف از استقلال هجومی، سطح وسبک توقع طرفدار را تغییر بدهد.

ستقلال هر چه قدر در دفاع خوب است، فرم هجومی تعیینی ندارد و تنها چیزی که آن ها را در این رتبه قرار داده خط دفاعی این تیم است و از این لحاظ هم برای ساختن چنین خط دفاعی ای به فرهاد مجیدی و دستیار ایتالیایی اش اعتبار می دهیم. تیم فرهاد مجیدی برترین شخصیت دفاعی فوتبال ایران را دارد اما وقتی توپ از محوطه جریمه خودی خارج می گردد ما شاهد یکسری اتفاقات شلخته عامدانه هستیم که به هیچ عنوان بازی زیبایی را خلق نمی نماید. این استراتژی ای که فرهاد در پیش گرفته اصلا بد نیست اما حرف ما این است که بهتر است این سرمربی درگیر نمایش های عجیب و غریب نباشد و در پی پیدا کردن فرم هجومی تیمش باشد و باز هم به این نکته اشاره می کنیم این تیم اول از هر چیزی به یک جام احتیاج دارد پس بهتر است با استراتژی ای منطقی در پی قهرمانی باشد.