علائم پایین بودن اندازه پتاسیم - پیامک خنده

مترجم: حمید وثیق زاده

منبع:راسخون

این مقاله در خصوص علائم مختلف پایین آمدن پتاسیم که بعلاوه تحت نام عارضه هیپوکالمی hypokalemia شناخته شده است، به شما دانش دقیق و عمیقی ارائه می کند. بعلاوه کمک می کند تا به علل این بیماری و درمان آن هم پی ببرید.

هیپوکالمی اصطلاحی است پزشکی که به کمبود سطح پتاسیم در بدن اشاره دارد. در این عارضه، مقدار مواد مغذی از حد طبیعی کمتر شده، و باعث بروز دوره هایی از علائم و نشانه های کمبود آن می گردد. پتاسیم یکی از ضروری ترین الزامات بدن بوده وجهت عملکرد مناسب سلولهای عصبی و عضلانی بسیار حیاتی است. بعلاوه یکی از مهمترین الکترولیت هایی است که درون سلولهای بدن متمرکز می باشند. سرم بخش مایع بدن است، و این همان مایعی است که حاوی حدود 2٪ کل پتاسیم موجود در بدن است. حتی یک تغییر کوچک در سطوح سرمی پتاسیم، کافی است تا موجب ایجاد چندین واکنش ناخوشایند در بدن شده و در نتیجه علائم مختلفی را به وجود آورد.

مقدار طبیعی پتاسیم در افراد سالم حدود 6ر3 تا 8ر4 میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) در نظر گرفته می گردد. و 100-70 میلی اکی والان (270 تا390 میلی گرم در دسی لیتر)، مقداری از آن است که بایستی به طور روزانه جذب و دریافت گردد. همان مقدار هم هر روز از طریق کلیه دفع می گردد. با این حال، اگر بیش از این مقدار دفع گردد، به هیپوکالمی و یا سطح پایین پتاسیم منجر می گردد. بنابراین، هنگامی که این شرایط رخ می دهد، این مقدار ممکن است به کمتر از 5ر2 میلی اکی والان در لیتر کاهش یابد.

نشانه هیپوکالمی چیست؟

تشخیص علائم هیپوکالمی مشکل است. به این دلیل که، این علائم مشابه دیگر عوارض پزشکی هستند که بر بدن انسان تأثیر می گذارند. بنابراین، تشخیص از طریق پزشک متخصص تنها راهی است که از طریق آن عارضه هیپوکالمی می تواند تعیین گردد و در نتیجه درمان گردد. شایعترین علائمی که ممکن است در افراد مبتلا به هیپوکالمی رخ دهد شامل ضعف و خستگی بدون هیچ دلیل روشنی است.

گرفتگی عضلانی هم ممکن است با آن همراه باشد و به همین منوال اختلالات گوارشی مانند یبوست وجود خواهد داشت. عارضه ای تحت نام آریتمی arrhythmia (انقباض عضلانی که به مقدار غیر عادی اتفاق می افتد) بعلاوه ممکن است یکی از نشانه های کمبود پتاسیم در بدن باشد.

دیگر علائم شامل تکرر ادرار، غش، گرفتگی عضلات شکم، استفراغ، و بی حسی هستند. این عارضه بعلاوه موجب بروز اختلالات روانی مانند افسردگی، گیجی، توهم، و غیره می شوند.

کاملاً بدیهی است بروز یک یا بیش از یکی از این علائم در فرد تأکیدی بر مبتلا بودن او به عارضه کمبود پتاسیم نخواهد بود. با این حال، نمی توان با اطمینان گفت که این نشانه ها دلیل بر این بیماری نیستند. بنابراین لازم است تمام این علائم به یک متخصص پزشکی گزارش داده گردد به طوری که مسائل بالقوه بتوانند مرتفع گردد.

علل هیپوکالمی

عوارض پزشکی خاصی وجود دارند که عامل پایین آمدن سطوح پتاسیم در بدن هستند. عوارضی که معمولاً با این بیماری در ارتباطند، اختلالات مربوط به خوردن، استفاده از قرص های تصفیه آب، استفاده بیش از حد داروی ملین، اسهال و یبوست می باشند. علل دیگر کمبود پتاسیم، استفراغ، و نارسایی مزمن کلیه می باشد. عارضه ای با نام آلدوسترهمم aldosteronism اولیه موجب تولید بیش از حد هورمون آلدوسترون از طریق غده فوق کلیوی می گردد. آلدوسترون مسئول تعادل سطح سدیم و پتاسیم در خون است. اما زمانی که بیش از حد تولید گردد، موجب می گردد بدن پتاسیم از دست دهد در حالی که سدیم بیش از مقدار ای را حفظ می کند. بنابراین، حتی این عارضه هم یکی از علل هیپوکالمی است.

درمان

بسته به شدت علائم فرد مبتلا، دوره درمان جایگزینی پتاسیم، در نظر گرفته می گردد. به طور کلی درمان این عارضه پس از آزمایشاتی آغاز می گردد که این عارضه را مورد تأیید قرار دهند. بیمارانی که علائم خفیفی دارند و یا بدون علامت خاصی باشند، ممکن است با پتاسیم دریافتی به شکل قرص یا مایع درمان شوند. با این حال، برای مقابله با موارد شدید، بیماران ممکن است نیاز داشته باشند تحت درمانی قرار گیرند که شامل تزریق داخل وریدی پتاسیم باشد.

برای حفظ سطح پتاسیم مقبول در بدن به مقدار کافی، انجام برخی تغییرات ساده در رژیم غذایی مناسب می باشد. غیر از پیروی از توصیه های پزشک، افرادی که در معرض حملات هیپوکالمی قرار دارند، باید غذاهای غنی از پتاسیم را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانند. نمونه های متداول آن شامل موز، گوجه فرنگی، پرتقال، هلو، طالبی، مرکبات، توت فرنگی، سبزیجات، قارچ، نخود فرنگی، گوشت گاو، ماهی، بوقلمون، و غیره می باشند.

/ج