3 برنز و 2 پنجمی برای تیم کشتی خسته ایران، برنزی به رنگ طلا، طلایی به نام یزدانی - پیامک خنده

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، هرچند امشب (سه شنبه) مسابقات کشتی آزاد جهانی 2018 در بوداپست به انتها خواهد رسید اما با حذف یونس امامی و مجتبی گلیج، پرونده تیم ملی کشتی ایران در این مسابقات با سه مدال برنز بسته شد و برای معین شدن صندلی تیمی نیز باید منتظر نتایج دو وزن باقی مانده بمانیم.

این اولین مسابقات جهانی بزرگسالانی بود که بعد از مدت ها در 10 وزن برگزار می شد و در هر دو روز مسابقه از کشتی گیران وزن کشی به عمل می آمد، قانونی که مدت هاست مورد اعتراض خیلی از کشورها نهاده شده و اتحادیه جهانی همچنان مُصر به اجرای آن است.

این رقابت ها از صبح روز 28 مهر ماه استارت خورد. رضا اطری در وزن 57 کیلوگرم، باقر یخکشی در 61، امیرحسین مقصودی در 65، یونس امامی در 70، مصطفی حسین خانی در 74، عزت الله اکبری در 79، حسن یزدانی در 86، علیرضا کریمی در 92، مجتبی گلیج در 97 و پرویز هادی در 125 کیلوگرم ملی پوشان ایران در این جهانی بودند.

هرچند خیلی از کارشناسان پیش بینی یک جهانی سخت را برای تیم ملی کشتی آزاد ایران نموده بودند، اما بدبین ترین کارشناسان هم فکرش را نمی کردند این جهانی بدون هیچ فینالیستی در 10 وزن برای ایران انتها پیدا کند و قریب به اتفاق کشتی دوستان فکر می کردند حسن یزدانی مدال طلای دیگری را برای ایران به ارمغان بیاورد.

بعد از سالِ کابوس وار کشتی در جهانی 2017 پاریس، که تیم ایران تنها به مدال طلای حسن یزدانی اکتفا کرد و تیم ملی آزاد در رده نهمی جهان نهاده شد، همه منتظر بودند که با بازگشت رسول خادم به کادرفنی تیم ملی، اتفاق دیگری در مجارستان رقم بخورد اما به هرشکل نتایج چیزی جز آنچه انتظار می رفت، ثبت شد.

57 کیلوگرم: از امیدواری در جاکارتا تا ناامیدی در بوداپست

در سالی که حسن رحیمی در تردید بازگشتن یا رفتن از کشتی بود و حتی در مقاطعی به کادرفنی تیم ملی هم اضافه شد، رضا اطری به عضویت تیم ملی درآمد. او در پاریس هم نتوانسته بود نتیجه بگیرد اما بعد از سومی در بازی های آسیایی، با توجه به اینکه اغلب مدعیان وزن اول آسیایی ها هستند، خیلی ها به او امیدوار شدند.

آغاز امیدوارنماینده ای در بوداپست داشت و در کشتی اول قهرمان بازی های آسیایی سال جاری، اردنبات مغول را شکست داد اما در ادامه در ثانیه های آخر 5-5 مغلوب آندریف از بلاروس شد و با توجه به فینالیست نشدن این کشتی گیر که مغلوب تاکاهاشی قهرمان سال 2017 جهان شد، اطری با یک برد و یک باخت از دور رقابت ها حذف شد.

61 کیلوگرم: فینالیست مقابل یخ کشی به دردسر افتاد

ملی پوش وزن دوم ایران محمدباقر یخ کشی بود. جوانی که پیش از اعزام به مجارستان امیدوارانه از مدال حرف می زد. او با درخشش در جام یاشاردوغو جواز حضور در تیم ملی را از سوی رسول خادم گرفت.

محمدباقر یخکشی در دور اول 7 بر صفر عباس رحمان اف از ازبکستان را شکست داد و در مبارزه بعدی در حالی که توان شکست دادن حریف کوبایی اش را داشت او هم در ثانیه های انتهای امتیاز از دست داد تا با فینالیست شدن رودریگز یخکشی به گروه شانس مجدد برود. او در رپه شارژ ابتدا ایوان گایدیا از رومانی را شکست داد اما در مبارزه رده بندی نتوانست از سد جوزف کالن آمریکایی بگذرد و مدال برنز را با عنوان پنجمی عوض کرد.

65 کیلوگرم: مقصودیِ فوق جوان در قلّک المپیک!

بعد از ناامیدی کادرفنی از حسن مرادقلی و مهران نصیری که هر دو در مسابقات پیش رو نتوانسته بودند انتظارات را برآورده نمایند، رسول خادم روی کشتی گیر 18 ساله ای دست گذاشت که به تازگی از مسابقات جوانان جهان با مدال نقره بازگشته بود. این در واقع یک سرمایه گذاری المپیکی بود.

امیرحسین که جوان ترین عضو اعزامی تیم آزاد به بوداپست بود در مبارزه اول به تور کشتی گیر صاحب نام و باتجربه گرجی خورد و نتوانست از سد او بگذرد. ولادیمیر خینچگاشویلی البته در دور سوم شکست سخت و سنگین 10 بر صفر را مقابل حریف آمریکایی تجربه کرد تا مقصودی با حداقل حضور در میدان جهانی و با تنها یک مبارزه، از دور رقابت ها حذف گردد.مقصودی را از حالا می توان داخل قلّک المپیک کشتی ایران قرار داد. کشتی گیری که می تواند در این دو سال باقی مانده تا توکیو، تجربیات زیادی را در مسابقات مختلف کسب کند.

70 کیلوگرم: روزهای خوبش هنوز نیامده!

در این وزن جوان دیگری به عضویت تیم ملی درآمد. یونس بعد از پشت سر گذاشتن یک سال سخت به لحاظ شخصی، با برنز جوانان و امیدهای جهانش یکی از امیدهای کسب مدال در مجارستان محسوب می شد و خیلی از کارشناسان که کشتی های او با حریفان روس را دیده بودند، به او اعتقاد راسخی داشتند. البته تنها نگرانی، وزن جدید امامی بود، او پیش از این مدعی وزن 65 کیلوگرم بود و برای اولین بار در یک میدان رسمی در 70 کیلو روی تشک می رفت. او در مبارزه اولش با نتیجه 7-7 مغلوب تیموراز سالزاکانوف از اسلوواکی شد و معین بود که این حریف فینالیست نخواهد شد و بعد از شکست نزدیک یونس، حذفش از دور رقابت ها کاملا قابل پیش بینی بود. روزهای خوبِ امامی هنوز نیامده، در آینده از او خیلی بیشتر خواهیم شنید.

وزن 74 کیلوگرم: خاطره مدال برنزی که محوتر از گذشته شد

مصطفی حسین خانی یکی از باتجربه ترین کشتی گیران اعزامی به جهانی بوداپست بود. کسی که در بازی های آسیایی نتوانسته بود روی سکو برود و رسول خادم در موردش گفت: مصطفی کشتی گرفت، حریفانش مدال او مدال برنز قهرمانی جهان در سال 2016 را در کارنامه دارد اما در جهانی 2017 پاریس در حالیکه نشان داده بود توانایی شکست حریف ژاپنی اش را دارد، اما در دو ثانیه انتهای مغلوب این حریف شد و از رسیدن به نیمه نهایی باز ماند. او در این جهانی جردن باروفس آمریکایی و فرانک چامیزوی ایتالیایی را در پیش داشت، دو کشتی گیر مدعی که کری های مجازی شان خیلی از کشتی دوستان در سراسر جهان را سرگرم نموده بود.

او در دور اول لومائو از جزایر پالائو را 11 بر صفر شکست داد و در کشتی دوم به مصاف جردن باروفس دارنده 5 طلای جهان و المپیک رفت. عملکرد خوبی هم مقابل این کشتی گیر داشت، اما امان از ثانیه های آخر. بیرون رفتن پای مصطفی از تشک، نتیجه 3-3 که برد را به نام او می نوشت به 4-3 به سود کشتی گیر مطرح آمریکایی تغییر داد تا حسین خانی بیشتر از دو دور در این جهانی کشتی نگیرد. باروفس در ادامه در ثانیه های آخر مغلوب سیداکوف روس شد تا درنهایت با برنز کارش را به اتمام برساند و حسین خانی هم با شکستی دیگر به خانه بازگردد، خاطره برنز جهان هر روز برای او محوتر از گذشته می گردد، درحالیکه به لحاظ فنی می توانست آن برنز را طلا کند.

وزن 79 کیلوگرم: از آغازی پرامید تا انتهای تلخ با پنجمی

عزت الله اکبری آمده بود که روی سکوی جهانی برود. گرچه از روزهای اوجش فاصله گرفته بود اما او که نقره جهان را در کارنامه داشت، به امید حسن تبار ترجیح داده شد، تصمیمی که البته منتقدانی هم داشت. او کشتی های خوبی در مجارستان گرفت.

عزت الله اکبری بعد از شکست حریف فرانسوی، سوسوکه تاکاتانی ژاپنی و گریگور گریگوریان ارمنی راهی نیمه نهایی شد و در حالیکه همه امیدوار به فینالیست شدن او بودند، در مبارزه نیمه نهایی با وجودی که سه بر یک از جبرئیل حسن اف آذربایجانی پیش بود این کشتی را واگذار کرد. او شانس کسب مدال برنز را هم با شکست 8-8 مقابل علی شعبانوف بلاروس از دست داد و به مقام پنجم جهان قناعت کرد.

وزن 86 کیلوگرم: از قهرمان قلب ها تا قهرمان فضای مجازی

خیلی ها کری و رقابتی که تیلور آمریکایی در فضای مجازی برای حسن یزدانی به راه انداخته بود را یک بازی سطح پایین می دانستند. دیوید تیلور یک بار در کرمانشاه هم نابغه ایرانی را غافلگیر نموده بود، درجایی که حسن باورش نمی شد مقابل آمریکایی ضربه فنی شده اما ماه ها سکوت کرد و تمرین.

او که طلای جهان و المپیک را در کارنامه دارد و حالاحالاها هم می گردد رویش برای طلا حساب کرد در همان مبارزه اول به تیلور خورد؛ به شعبده باز، ایرانی ها همه برای تیلور کری خوانده بودند که حسن یزدانی روی تشک نابودش خواهد نمود اما چه نسخه کادرفنی برای مبارزه با این حریف درست بود یا غلط، حسن به لحاظ آمادگی مشکل داشت یا نداشت، خسته بود یا نبود، در اولین مبارزه جهانی 2018 بازنده شد و تیلور آمده بود فقط برای طلا. از انگیزه و آمادگی خوبی هم سود می برد و حسن یزدانی که فینال زودرس را باخته بود، در گروه شانس مجدد پرقدرت ظاهر شد و در نهایت با شکست حاجی رجب اف از بلاروس، کوئرالتا از کوبا و دارن کوروگلیف روس پا بر سکویی گذاشت که به گفته خودش تلخ ترین سکوی زندگی اش بود.

عده ای گفتند مغرور شده که اینچنین نبود، او که قهرمانِ روی تشک است نه فضای مجازی و گفت وگوهای جنجالی، فقط در صفحه شخصی اش از مردم عذرخواهی کرد و نوشت که جبران می نماید. او به واسطه اخلاق و منش پهلوانی اش، قهرمان قلب هاست، کشتی گیری که همه ایران از شکستش ناراحت شدند، حتما جبران خواهد نمود.

وزن 92 کیلوگرم: دومین برنز جهان بر سینه علیرضا کریمی

روی این وزن حرف و حدیث های زیادی وجود داشت. خیلی ها معتقد بودند محمدجواد ابراهیمی که دو بار علیرضا کریمی را شکست داده باید روانه مسابقات جهانی گردد اما کشتی گیر مازندرانی دیگر به اردوهای آخر دعوت هم نشد، به جایش علیرضا کریمی که در بازی های آسیایی در وزن 97 کیلوگرم محک زده شد و به خوبی جواب اعتماد کادرفنی را داد، ملی پوش جهانی هم نام گرفت، اما در 92 کیلوگرم.

کریمی که آغاز خوب و امیدوارنماینده ای در جهانی 2018 داشت، بعد از شکست ریکاردو بائز آرژانتینی، شریف شریف اف آذربایجانی را قاطعانه شکست داد و درادامه شکست سنگینی را به ساکولوف روس تحمیل کرد. در جایی که می توانست بزرگترین اتفاق زندگی اش را رقم بزند، بار دیگر مغلوب جیدن کاکس آمریکایی شد و از رسیدن به فینال بازماند. او در گروه شانس مجدد 12- یک داتو مارساگیشویلی گرجستانی را شکست داد تا لااقل برنز سال 2015 را در بوداپست تکرار کند.

وزن 97 کیلوگرم: باز هم کسی جانشین حیدری و یزدانی نشد

وقتی مجتبی گلیج طلای امیدهای جهان را به دست آورد خیلی ها او را جانشین شایسته علیرضا حیدری و رضا یزدانی دانستند اما او در یک سال اخیر هرگز در سطح یک مدعیِ جدی در مسابقات ظاهر نشد اما درنهایت دوبنده وزن 97 کیلوی تیم ملی را از آن خود کرد.

اگر توانمند نبود قطعا طلای امیدهای جهان را نمی گرفت، اما هنوز نتوانسته خود را در این وزن جا بیندازد و صاحب وزن گردد. هرچند که رسیدن به طلای جهان با حضور عبدالرشید سعدالله یف، کایل اسنایدر، اصلانبک آلبوروف و... کار دشواری به نظر می رسد.

او در مبارزه اولش به مصاف آلبوروف آذربایجانی رفت و با ارائه یک نمایش ضعیف 10 بر صفر به این حریف باخت. درست مثل حضور ناامیدنماینده ای که امیر محمدی سال گذشته در این وزن مسابقات جهانی داشت. آلبوروف هم به اودیکادزه گرجستانی باخت تا گلیج تنها با یک کشتی از دور رقابت ها حذف گردد.

وزن 125 کیلوگرم: برنز هادی به رنگ طلا

کمیل قاسمی بعد از کسب دومین مدال المپیکش در ریو، با مصدومیت روبرو شد و تیم ملی را ترک کرد. بعد از او کادرفنی تیم ملی سال گذشته به یدالله محبی اعتماد کرد. کشتی گیر کرمانشاهی هرچند در اولین میدان جهانی اش عملکرد بدی نداشت اما در ادامه نتوانست باز هم رسول خادم را برای عضویت در تیم ملی مجاب کند و در انتخابی تیم ملی دو بار مقابل پرویز هادی تن به شکست داد.

هادی که به جرات آخرین سال های کشتی گیری اش را تجربه می نماید، در بازی های آسیایی هم به مدال طلا رسید تا خادم او را به بوداپست ببرد.

او بیش از هر کشتی گیر دیگری ارزش این لحظه و فرصت را می دانست و با وجودی که مدال های رنگارنگ سنگین وزن جهان را برای مدعیان عنوان دار دیگر پیش بینی نموده بودند، یکی از سکوها را به خود اختصاص داد.

او در گروه بسیار سختی نهاده شده بود و برای مدال باید غول کشی می کرد. در مبارزه اول روبرت باران لهستانی را 11 بر صفر شکست داد. ابراهیم سعیدوف بلاروس دومین قربانی هادی بود و در مبارزه سوم دست به کار بزرگی زد و طاها آلگول قهرمان المپیک ریو و دارنده دو طلای جهانی را 3-2 شکست داد. در مصاف با گنو پتریاشویلی گرجستانی، فاصله زیادی تا فینالیست شدن نداشت اما این کشتی نفسگیر به سود کشتی گیر گرجستانی تمام شد و هادی در مبارزه رده بندی هم خیزریف روس را شکست داد و به برنز جهان رسید. برنزی که اندازه یک طلا برای او و کشتی ایران می ارزد.

مسیرِ ناهموارِ کشتی از پاریس تا بوداپست

مسابقات جهانی برای ایران تمام شد، سه برنز و دو پنجمی هرگز آن چیزی نبود که انتظارش را داشتیم، اما اگر فقط حسن یزدانی مدال طلای سال های گذشته اش را تکرار می کرد، امروز از کارنامه ایران به عنوان شکست یاد نمی شد.

این روزها خیلی ها یاد آه و نفرینهایی که پشت این تیم بوده! افتاده اند درحالیکه کشتی ایران از زمانی که به یاد دارد هیچ وقت تیمی انتخاب نشده که منتقد و مخالف نداشته باشد. کشتی در یک سال گذشته دستخوش اتفاقات زیادی بود و 365 روز سخت و سنگین را از نهمی در جهانی پاریس تا بوداپست طی کرد.

در این مدت با پرونده تعلیق و محرومیت کشتی روبرو بودیم و بعد از حل و فصل آن با تنها محرومیت 6 ماهه علیرضا کریمی و دو ساله مربی اش حمیدرضا جمشیدی، رسول خادم بیش از 40 روز در فدراسیون کشتی حضور نداشت و حمایت صددرصدی مجمع کشتی او را مجاب به بازگرداندن به فدراسیون کرد. او فروردین ماه بار دیگر به کشتی بازگشت اما همچنان صحبت از مسائل مالی مطرح بود.

در یک ماه اخیر بحث احتمال عدم اعزام تیم یا اعزام تیم ناقص هم به مسائل قبلی اضافه شد، اما هیچ کدام این بحث ها قطعا به این معنا نخواهد بود که ایرادهای فنی و فاحش در تیم مورد بحث قرار نگیرد.

اگر قبلا فقط در مورد مصطفی حسین خانی از شکست در ثانیه های انتهای انتقاد می شد، در این جهانی بیشتر ملی پوشان با این مشکل روبرو بودند. خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند که تیم خسته بود و این مسئله نیز ناشی از تمرینات سنگین و برپایی اردوهای بلندمدت است.

همچنان عده ای نیز برخی نفرات را از نظر فنی برای حضور در کادرفنی تیم ملی تایید نمی نمایند، همه اینها مسائلی است که قطعا رسول خادم به عنوان سرمربی تیم ملی بهتر از همه می تواند به آنها پاسخ دهد.

چیزی که هست با هیچ شکستی کشتی ایران نابود نشده، از این درخت پربار و چشمه جوشان همیشه می توان انتظار شکوفایی و احیای مجدد را داشت. این تیم را می گردد با کمی تغییر مهیای مسابقات جهانی سال آینده و المپیک پیش رو کرد. با این حال باید به این نکته توجه کرد که کشتی در مسیر خوبی نیست و این شرایط می تواند کار را دشوارتر کند.