فوتبال 30 ساله ها - پیامک خنده

به گزارش خبرنگاران، با گذشت یک سوم از فصل جاری فوتبال باشگاهی ایران و نزدیکی به بازی های سخت و سخت لیگ برتر، هم چنان هیچ بازیکن جدیدی که امیدبخش آینده فوتبال ایران باشد، ظاهر نشده و با ادامه فصل، احتیاط تیم ها بیش تر می شود و اندک فرصت موجود هم به طور کامل از بین خواهد رفت.

صحبت از بی میلی تیم های لیگ فزونی به فرایند ساختن و پرورش بازیکنان جوان و میدان دادن به این بازیکنان است؛ جایی که تیم های کمی برای پیدا کردن استعدادهای فوتبال به مسابقات مختلف سر می زنند و در نتیجه ستاره های کنونی لیگ برتر همان بازیکنانی هستند که در سال های گذشته بودند و هر سال هم پا به سن گذاشته تر می شوند.

وقتی بعد از گذشت 10 هفته از لیگ برتر ایران هیچ بازیکن زیر 20 سالی برای نخستین بار با بازی های درخشان خود در لیگ برتر دیده نمی شود، در ادامه فصل هم امیدی به بهبود شرایط نخواهد بود. با توجه به این که تیم ها در 20 بازی آینده خود مبنای کار خود را براساس تجربه و کاهش ریسک قرار خواهند داد، احتمال اندک برای میدان دادن به بازیکنان جوان و ظهور استعدادها به کل خشکیده خواهد شد و اکثریت تیم ها بنا را بر اعتماد بر بازیکنانی گذاشته اند که در دهه سوم فوتبال خود هستند.

شاید بتوان در شرایط کنونی به تعداد انگشت های دست بازیکنانی را نام برد که با حدود 20 تا 23 سال، جزو بازیکنان درجه دوم و سوم لیگ برتر ایران به شمار می فرایند اما به جرات کم تر بازیکنی وجود دارد که همانند کشورهای پیشرفته اروپایی، محور حرکتی خود را روی این بازیکنان جوان و آینده دار بگذارند.

یک نگاه کوتاه به تیم های صدرنشین فصل جاری و بازیکنانی که نقش کلیدی و موثری در پیروزیت آن ها دارند، نشان می دهد که جملگی بازیکنان این تیم ها و حتی در بین بازیکنان تعویضی هم هیچ ستاره جوان زیر 18 سالی دیده نمی شود که نویدبخش آینده روشن باشد.

شاید تیمی مانند استقلال در این فصل از بازیکنان جوانی مانند امیرحسین حسین زاده، امیرعلی صادقی، سبحان خاقانی و حتی رضا آذری بهره برده اما همین بازیکنان حداقل در سه تا چهار فصل گذشته در لیگ برتر مشغول هستند و جزو استعدادهای فصل جاری به شمار نمی فرایند.

در ترکیب پرسپولیس هیچ بازیکن زیر 23 سالی دیده نمی شود. آلومینیوم اراک دیگر مدعی فصل جاری هم مبنای خود را روی بازیکنان عمدتا شناخته شده و 28 سال به بالا گذاشته است و بازیکن جوانی در ترکیب خود ندارد. سپاهان به جز یاسین سلمانی که از نوجوانی چهره شده، هیچ جوان دیگری را رو نکرده است.

در فوتبال روز دنیا، تیم های بزرگی مانند رئال مادرید با وینیسیوس جونیور، اینتر میلان با بارلا، بایرن مونیخ با موسیالا، لیورپول با آرنولد، چلسی با مونت، سیتی با فودن، یونایتد با گرینوود، آرسنال با باکا، یوونتوس با کیزا و حتی تیم هایی مانند سالزبورگ اتریش با کریم ادیمی و ... در پی کسب نتایج پیروز و قهرمانی در رقابت های داخلی و بین المللی هستند و در کنار این بازیکنان، استعدادهای نابی را هم برای پیروزیت در آینده رو کرده اند.

این روزها که صحبت های زیادی از عملکرد خوب وینیسیوس در مادرید می شود، حاصل صبوری مسوولان این باشگاه بزرگ مادریدی است که در سه فصل قبل از آن بارها و بارها به پای کم تجربگی و اشتباهات این بازیکن نشست تا بالاخره در فصل جاری سود این اتفاق را هم ببرد. اما در کدام تیم باشگاهی ایران که در فوتبال روز دنیا هم محلی از اعراب ندارند، چنین رویه ای انجام می شود؟

شاید این شرایط، آخرین قدم برای ارزیابی شرایط فوتبال ایران با فوتبال اروپا است که اولی تلاشی برای بروز استعدادها نکرده اما در اروپا یک فرایند کاملا دقیق و بی نقص با هزینه های گزاف برای ظهور استعدادهای آینده، طی می شود.

شرایط امروز فوتبال ایران، یک زنگ خطر بزرگ برای آینده خواهد بود؛ جایی که کشورهای آسیایی و نه چندان مطرح منطقه هم به فکر استعدادیابی و پرورش بازیکنان از مدرسه فوتبال افتاده اند اما هنوز هیچ تیم یا مسوولی اهمیت این موضوع را درک نکرده و هم چنان همان فوتبال سنتی و رویه های منسوخ اجرا می شود.